Perlembagaan Malaysia Perkara 152

Unsur unsur dalam perlembagaan bahasa kebangsaan dan agama kebangsaan perkara 152.

Perlembagaan malaysia perkara 152. Keabdian dan kerja paksa dilarang. Perkara 152 perlembagaan malaysia memperuntukkan bahasa kebangsaan di malaysia ialah bahasa melayu kedudukan bahasa melayu sebagai bahasa kebangsaan bagaimanapun tidak menafikan kedudukan dan hak bahasa lain untuk digunakan dipelajari dan dikembangkan sekalipun dengan menggunakan dana awam. Ia merupakan satu dokumen undang undang bertulis yang telah dibentuk berasaskan dua dokumen terdahulu iaitu perjanjian persekutuan tanah melayu 1948 dan perlembagaan kemerdekaan tahun 1957. Sebarang usaha untuk menidakkan peranan bahasa melayu sebagai bahasa pengantar pelajaran adalah satu jenayah kepada perlembagaan dan negara.

Mohd noor berkata perkara 152 menyatakan bahawa perlembagaan hanya mengiktiraf satu bahasa iaitu bahasa malaysia untuk satu malaysia dan bagi urusan rasmi. Hak mengundi dsb bagi warganegara singapura dan warganegara lain dimansuhkan 30b. ڤرلمباڬأن مليسيا dikenali juga sebagai perlembagaan persekutuan malaysia mengandungi 183 perkara adalah undang undang tertinggi di malaysia. Saravanan terang terangan melanggar perkara 152 1 perkara ini jelas dan tidak perlu sebarang penjelasan perlembagaan persekutuan memperuntukkan bahasa kebangsaan di malaysia ialah bahasa melayu.

Dengan syarat bahawa a tiada seorang pun boleh dilarang atau dihalang daripada menggunakan selain bagi maksud rasmi atau daripada mengajarkan. Kebebasan bercakap berh perkara 11. Perlembagaan malaysia tulisan jawi. Perlembagaan persekutuan bahagian xii am dan pelbagai.

Ianya hanya boleh diubah dengan persetujuan majlis raja raja. Perlembagaan persekutuan perkara 30a. Perhubungan tentang kewarganegaraan antara kerajaan persekutuan. Sudah jelas termaktub dalam perkara 152 perlembagaan persekutuan bahasa rasmi digunakan dalam urusan kerajaan ialah bahasa melayu.

Larangan buang negeri da perkara 10. Perlindungan daripada undang unda perbicaraan berulang perkara 8. Cuma kelonggarannya ialah sesiapa sahaja di negara ini hendak belajar bahasa ibundanya sama ada bahasa cina bahasa jepun bahasa tamil belajarlah tetapi belajar sendiri jadi sekolah cina dan india swasta itu hak yang tidak boleh. 1 bahasa kebangsaan ialah bahasa melayu dan hendaklah dalam tulisan yang diperuntukkan melalui undang undang oleh parlimen.